
Kit pszczeli, czyli propolis, bywa też nazywany naturalnym pszczelim antybiotykiem. Działa antybakteryjnie, regenerująco i znieczulająco.
Wśród produktów pszczelich, takich jak miód czy mleczko pszczele, dużym uznaniem cieszy się propolis. Jego lecznicze właściwości od dawna były wykorzystywane w medycynie. Na przykład grecki lekarz Dioskuridos (I w.) polecał go jako środek przeciwwrzodowy i znieczulający.
Propolis stanowi mieszaninę żywicy drzew i krzewów oraz wydzielin gruczołów pszczelich. Pełni ważną rolę w życiu pszczół, ponieważ służy im do naprawy pęknięć w ulu, a także chroni je przed bakteriami czy innego rodzaju skażeniami. Jak podkreślają fachowcy, ma silne działanie bakteriobójcze, co jest zresztą wykorzystywane w leczeniu różnych dolegliwości u ludzi. Także przemysł kosmetyczny używa kitu pszczelego do produkcji niektórych preparatów.
Skład propolisu zależy od warunków miejsca, w którym jest tworzony przez pszczoły, oraz od sposobu, w jaki jest pozyskiwany. Dlatego też nie należy kupować kitu pszczelego z tzw. niepewnego źródła, ponieważ mogą znajdować się w nim różne zanieczyszczenia (m.in. też wosk pszczeli).
Propolis zawiera biologicznie czynne związki chemiczne, wśród których należy wymienić: flawonoidy (mają duże znaczenie dla jego terapeutycznych zalet), związki fenolowe, terpeny, substancje lipidowo-woskowe, biopierwiastki. Kit pszczeli działa antybakteryjnie, regenerująco, znieczulająco, a także stymulująco na układ immunologiczny. Preparaty propolisowe są dostępne w postaci tabletek, granulatów, nalewek i maści.
Najczęściej kit pszczeli jest stosowany w leczeniu ran i różnych schorzeń skórnych. Zwalcza gronkowca złocistego, dwoinki kataralne, paciorkowce, niektóre szczepy prądków gruźlicy. Przeciwdziała rozwojowi grzybów drożdżoidalnych, wirusa grypy, zapalenia mózgu, a także niszczy pierwotniaki wywołujące rzęsistkowicę, toksoplazmozę i lambiozę. Używa się go środkach stosowanych przy półpaścu, trądziku, łuszczycy. Łagodzi też ból w przypadku tzw. łokcia tenisisty (bolesne zapalenie mięśni i ścięgien w tej okolicy). Propolis umożliwia szybkie gojenie się sączących się ranach po amputacjach, może pomóc przy złamaniach, uszkodzeniach tkanek chrzęstnych stawów, w przypadku bolesnych pustych zębodołów. Poleca się go również wrzodowcom. Być może nowe badania dotyczące terapeutycznych właściwości propolisu umożliwią zastosowanie go w leczeniu innych ciężkich schorzeń.
Oto kilka przykładów zastosowania preparatów propolisowych:
- krople propolisowe i aerozol - przy infekcjach górnych dróg oddechowych oraz stanach zapalnych gardła i nosogardzieli;
- tabletki i kapsułki propolisowe - skuteczne w zapaleniach krtani i tchawicy, w chorobach wrzodowych żołądka i dwunastnicy;
- puder propolisowy - u chorych z odleżynami i oparzeniami (działa przeciwgrzybiczo, przyspiesza regenerację tkanki);
- maść propolisowa - w leczeniu trudno gojących się ran, w różnych chorobach skóry;
- czopki propolisowe - w leczeniu hemoroidów;
- globulki dopochwowe z propolisem - w leczeniu dolegliwości dróg rodnych, stanów zapalnych pochwy (bakteryjne i grzybicze).
Nie zapominajmy jednak, że kit pszczeli może działać także uczulająco.
"Żyjmy dłużej" 10 (październik) 1999